Jaka jest rola taty w życiu dziecka?

Każdy może być ojcem, ale trzeba być kimś wyjątkowym, aby być tatą! Ten znany frazes ma w sobie bardzo wiele prawdy. Nie każdy mężczyzna nadaje się na ojca. Jaka jest rola taty w życiu dziecka?

Dziecko nie istniałoby, nie rozwinęłoby się normalnie, gdyby nie aktywna
obecność ojca w jego życiu. Dzisiejszy ojciec jest dumny z bycia tatusiem i nie ma problemów z przejęciem obowiązków dawniej określanych jako „kobiece”.

Tata w życiu dziecka i jego rola

Współczesny tata chce aktywnie uczestniczyć w wychowaniu dziecku. Bez problemu potrafi przejąć obowiązki opieki nad dzieckiem. Z dumą patrzy na kolejne etapy rozwoju malucha, wspiera go w trudnych chwilach. Cieszę się, że coraz więcej mężczyzn chce być świadomymi tatusiami, biorącymi odpowiedzialność za rodzinę. Dziecku potrzebuje obojga rodziców. Zarówno mama, jak i tata odgrywają w procesie wychowania bardzo znaczącą rolę.  Maluch potrzebuje, żeby rodzice różnili się od siebie nawzajem i szanowali swą kobiecość i męskość. Dzięki temu zarówno chłopiec, jak i dziewczynka dowiadują się, czym ojciec różni się od matki w uczuciach, myśleniu i
zachowaniu i łatwiej mogą zaakceptować własną płeć.

Dzięki obecności ojca dziecko przygotowuje się do przyjęcia późniejszych ról społecznych. Chłopcy uczą się, jak powinni dbać o kobietę, a dziewczynki uczą się jak powinny być traktowane przez mężczyzn. Pozytywne relacje z tatą w dzieciństwie mają ogromne znaczenie dla przyszłej stabilności emocjonalnej mężczyzn i uodparniają ich na codzienne trudności.

Chłopiec poprzez identyfikację z ojcem powinien odseparować się psychicznie od matki i nauczyć się od niego, co znaczy być odpowiedzialnym mężczyzną, dobrym (po męsku) ojcem, jak okazywać szacunek kobietom i jak wchodzić w relacje z nimi.

Wspieranie matki w wychowaniu dzieci to kolejne zadanie, przed którym stoją ojcowie. Matka potrzebuje wsparcia i uwagi ze strony swojego męża. Jeżeli ten jest w stanie jej to zapewnić, oboje potrafią więcej dać z siebie swoim dzieciom i wychowywać ich na szczęśliwych ludzi. Przeciwnie dzieje się kiedy tego wsparcia nie otrzymuje. Wtedy w domu dochodzi do częstszych konfliktów i narastają wzajemne problemy i pretensje. Ojciec uczy dzieci także innych umiejętności niż matka. Może to być np. wspólne majsterkowanie, czy naprawa urządzeń domowych.

Tata w życiu dziecka – skutki jego braku

Psychologowie wskazują, że brak ojca w procesie wychowania dziecka, niesie ze sobą złe skutki. Gdy nie ma ojca, chłopak może szukać wzoru męskiej realizacji siebie na ulicy, w grupie koleżeńskiej, w mediach itp. Otrzymuje stamtąd często negatywne wzorce męskości. Chłopcy nie posiadający w rodzinie odpowiedniego wzorca męskiego zachowania, mogą tworzyć wypaczony obraz cech „prawdziwego mężczyzny”. Brak ojca rzutuje na ich dalsze życie. Po założeniu rodziny młody mężczyzna nie umie często spełniać ról rodzicielskich wobec swoich dzieci oraz małżeńskich wobec żony. Dzieci, które mają dobry kontakt z ojcami, są bardziej pewne siebie, dojrzalsze, otwarte na innych i komunikatywne. Natomiast dzieci, które nie mają dobrych relacji z ojcem, są bardziej wycofane, nieufne, konfliktowe i mniej odpowiedzialne. Cechy relacji z ojcem wpływają więc na rozwój i kształtowanie się osobowości u dzieci. Obecność ojca w rodzinie wpływa na zdrowie psychiczne dzieci. Wspiera je ale także ustala rozsądne granice, których nie można przekraczać.

Dlaczego mój mąż to super tatą?

Odkąd Jaś pojawił się na świecie, mój mąż opiekuje się nim, wspiera, jest przy nim blisko. To on jako pierwszy przewinął Jasia, brał go do odbicia, kołysał w ramionach by zasnął, z dumą pchał wózek na spacerach. Pierwsza kąpiel została zaaranżowana przez mojego męża. Zresztą do tej pory jest tym, który kąpie Jasia. Nie ma problemu z zostaniem z Jasiem, kiedy ja wychodzę gdzieś z koleżankami. Jest konsekwentny w działaniu, czego uczy naszego syna. Stawia mu jasne granice i pilnuje, aby ich nie przekraczać. I choć ja czasem bym odpuściła i uległa Jasiowi, on stoi na straży bycia konsekwentnym. Mój mąż układa z Jasiem klocki, bawi się samochodami,  czyta książki, maluje, rysuje. Spędza z nim każdą wolną chwilę. Jest tym, który tłumaczy mu działanie różnych przedmiotów, pokazuje jak wykonać daną czynność. Wspiera jego pasje, pokazuje mu świat i uczy zależności które nim rządzą.

Moje serce się raduje, kiedy spędzają rzem czas, bawią się, po prostu ze sobą są. Mój mąż jest odpowiedzialny. Wszystko co robi, robi z myślą o przyszłości, o tym by zapewnić naszemu synowi dobry start w przyszłość, by nic mu nie zabrakło.

Mój mąż jest super tata, bo nie ucieka od obowiązków rodzica. Nie chce być tylko tata „od święta”. Chce aktywnie uczestniczyć w wychowaniu naszego syna i bez problemu przejmuje moje obowiązki, by tym samym zacieśniać swoje więzi z Jasiem.

A jacy są Wasi partnerzy? To świadomi ojcowie czy tatusiowe od święta? \

fot. www.lukaszpeksyk.pl