Koszmarny Karolek to książka, której nikomu nie trzeba przedstawiać. Bawi dzieci na całym świecie. Pozostaje odpowiedzieć na pytanie – co dzieci pociąga w najbardziej niegrzecznym chłopcu ever? Koszmarny Karolek bawi dzieci już od 25 lat! Teraz powraca z kolejnymi przygodami
Seria o Karolku i sam Karolek kończy 25 lat na świecie, a 17 lat w Polsce (wyd. Znak). Czy ten Karolek w ogóle się starzeje? Obydwa wydarzenia to pretekst, żeby zdobyć nowych czytelników Karolka, zarazić ich wirusem „koszmarności”, niegrzeczności dziecięcej, bo… dzieci nam tak szybko dorastają.
Z przyjemnością wspominam, jak czytałam przygody Koszmarnego Karolka siostrze ciotecznej i mojej chrześnicy. Pamiętam, jak zaśmiewałam się z pomysłów chłopca. Dlatego z wielką chęcią powróciłam do nowych przygód Koszmarnego Karolka.
Wydawnictwo Znak Emotikon wydało najnowszą książkę autorstwa Francesci Simon, pt. „Koszmarny Karolek – odlot z polotem” . Wydaniu 100. nowego opowiadania towarzyszy publikacja pierwszego tomu opowiadań: „Koszmarny Karolek i paskudne początki” (wznowiony po latach, od dawna niedostępny w księgarniach).
Koszmarny Karolek – odlot z polotem
„Karolku nie bądź koszmarny” – tego najczęściej pojawiającego się w książkach Simon zdania, nie mogło zabraknąć w najnowszej książce. Karolek przez te wszystkie lata się nie zmienił. Nadal dokucza młodszemu bratu – Doskonałemu Damiankowi oraz rodzicom.
W najnowszej części Karolek po raz kolejny bawi swoimi niecodziennymi pomysłami. Wreszcie leci z rodzicami samolotem na wakacje. Jednak nie byłby sobą, gdyby nie wyprowadził wszystkich dookoła z równowagi, nawet steward. Karolek bierze również udział w konkursie historycznym. Jego opowiadanie nieźle namiesza wśród nauczycieli. Koszmarny Karolek robi również wszystko, aby pojechać na klasową wycieczkę do Parku Wodnego Żywioł Zjeżdżalni. Kiedy już mu się to udaje, panna Kat-Toporska robi wszystko, aby mieć Karolka na oku. A ten chce zrobić wszystko, by dostać się na największą zjeżdżalnię Plum i Bum.
Zresztą ostatnie opowiadanie najbardziej przypadło Jankowi do gustu, czytaliśmy go z 5 razy i ciągle było mu mało.
Książkę czyta się bardzo szybko ze względu na wielkie literki i dużą ilość obrazków, co powinno zachęcić dzieciaki do samodzielnego czytania. Ilustracje są prześmieszne i bardzo dobrze odzwierciedlają charakter treści.
„Koszmarny Karolek i odlot z polotem” to książka, która trzyma poziom poprzednich książek. Mamy tu mnóstwo śmiesznych i przerażających sytuacji. Najnowsza część składa się z czterech opowiadań, w których oprócz Karolka pojawiają się znane czytelnikom postacie z najbliższego otoczenia chłopca. Są one zabawnie skonstruowane językowo na zasadzie paronomazji (co obecne jest też w oryginale choć tam akurat imiona nie są odpowiednikami tych w przekładzie).
Jak wszystkie pozycje o Koszmarnym Karolku, lektura jest świetną zabawą dla dzieci i młodzieży.
Koszmarny Karolek – dlaczego bawi dzieci?
Książki o Koszmarnym Karolku to super zabawa, tylko mnie (jako mamę) cały czas nie opuszczało pytanie – gdzie jest sens, i czy to nie jest instruktarz złego zachowania? Niby można uznać, że i rodzice i dzieci przy lekturze mogą zobaczyć z boku jak głupie, przykre, śmieszne czy złe są niektóre ich zachowania, ale czy o to chodzi?
Koszmarny Karolek nie powinien być wzorem do naśladowania, ale jego pomysły bawią dzieci i wielu chłopców ma ochotę brać z niego przykład. Karolek jest niegrzeczny – choć to za mało powiedziane. Opryskliwy, złośliwy, wulgarny, samolubny, zachłanny, agresywny, oporny, leniwy, łobuzerski, przebiegły, nikogo nie szanujący… Długo by wymieniać. Jednak jaki by nie był wredny, przyznać mu trzeba, iż jest przy tym bystrym i bardzo pomysłowym chłopcem. Jego wyobraźnia nie ma granic, przez co ciężko przewidzieć, co za chwilę zrobi i do czego jest jeszcze zdolny.
Przyznam szczerze, że bardziej od zachowania Karolka, denerwowało mnie zachowanie jego rodziców, którzy zaszufladkowali syna jako tego złego i tak go cały czas traktowali. W ich zachowaniu nie było miejsca na uczucie i chęć zrozumienia zachowania pierworodnego.
Karolek to postać kultowa, choć należy do książki podchodzić z dawką racjonalizmu. Warto z dzieckiem porozmawiać na temat zachowania Karolka. Porozmawiać o tym, jakie zachowania są akceptowalne, a jakie nie. Janek, podczas lektury, zaśmiewał się z pomysłów Karolka, ale jak przyszło co do czego, potrafił ocenić, że zachowanie chłopca nie zawsze było takie, jak powinno i nie należy się tak zachowywać.
Karolek jest tym, kim dzieci chciałyby być, ale im nie wolno. Robi to, co chce i wtedy, kiedy chce. Za nic ma zasady rządzące światem oraz nakazy i zakazy swoich rodziców. Nikogo nie słucha i sam jest swoim panem. Czyż to nie przyjemna wizja dla dzieci? Być zawsze sobą? Iść własną drogą niekierowanym przez nic i przez nikogo? Chyba właśnie w tym tkwi cały fenomen tej serii. Bo jeśli nie w tym, to ja już nie wiem w czym.
