E-learning oferuje bogate możliwości wykorzystujące nową technologię do efetywnej i kreatywnej nauki. Stwarza jednak wiele niedogodności, zwłaszcza dla uczniów i nauczycieli, którzy nie mieli wcześniej do czynienia z takim systemem

E-learning – nowa rzeczywistość
Pandemia stworzyła sytuację nietypową, zupełnie nowe realia nauczania, w których musimy obalić zrezygnować z niektórych sprawdzonych, tradycyjnych metod i zacząć korzystać z nowych narzędzi. Opracowanie skutecznego sposobu nauczania może nie tylko pozwolić przetrwać ten ciężki czas, ale też stworzyć rozwiązania, które uzupełnią system klasycznych zajęć, tabel i książek także po powrocie do normalności.
Rewolucja cyfrowa doprowadziła do znaczących zmian w sposobie uzyskiwania dostępu, omawiania i udostępniania treści, ale dostosowanie wszystkich tych zasobów i technologii do nowego scenariusza to zupełnie nowe wyzwanie. Metoda uczenia się przez Internet może być odpowiednia dla każdego, jeśli mówimy o starszych uczniach z pewnym doświadczeniem, jednak pandemia zmusiła do nauki online również uczniów szkół podstawowych.
Nie wszyscy uczniowie posiadają wysokiej jakości dostęp do Internetu i narzędzi mogących obsługiwać wszystkie treści cyfrowe. Największy nacisk podczas e-learningu musi być kładziony na informacja zwrotna, jeden z głównych czynników postępu w nauce. Uczniowie uczą się lepiej, gdy znają i na bieżąco korygują swoje błędy. W trybie online nauczyciele często nadal nie mają lub nie posiadają pełnej wiedzy odnośnie wystarczających zasobów, aby odpowiednio pracować z dziećmi na odległość.
Zalety i wady e-learningu
W dzisiejszych czasach uczniowie w każdym właściwie wieku potrzebują odpowiednich treści, aby przyciągnąć ich uwagę podczas nauki w domu. Często mogą teraz sami ustalać tempo i personalizować zadania. Trybowi nauki online wiąże się zatem z wieloma wygodami.
Do podstawowych zalet e-learningu należą dostępność, niskie koszty i elastyczność całego procesu Korzyści płynące z uczenia się online są oczywiste, jednak edukacja wymaga fizycznej obecności, pracy z obiektami niecyfrowymi oraz w odmiennym od domowego środowisku. Uczestwnictwo w zajęciach w tradycyjnej formie pomaga uczniom rozwijać niezbędne umiejętności zawodowe i społeczne.
Nauczyciele próbują wykorzystywać nowe technologie, aplikacje wideokonferencyjne lub czatowe, usługi typu VPN, platformy do wirtualnych klas i zajęć, na których można rozmawiać, dzielić się wątpliwościami i uczyć z pewnym poczuciem bliskości. Poziom kontaktów społecznych nigdy nie będzie jednak taki sam jak w tradycyjnej klasie.
Niektórzy z uczniów mogą w tej nowej sytuacji poczuć się odizolowani i pozbawieni wsparcia, dlatego nauczyciele muszą zachowywać wyjątkową czujność i wciąż podejmować próby dalszej personalizacji cyfrowego uczenie się, aby zdobywać uwagę dzieci.
Szczególnie ważną umiejętnością ćwiczoną przez e-learning jest praca z wytycznymi czasowymi. Uczniowie otrzymują określany czas na wykonanie zadań, ale w znacznie bardziej autonomiczny sposób. Umożliwienie uczniom samodzielnego organizowania czasu nauki może jednak w niektórych przypadkach skończyć się katastrofą.
Nauka online wymaga większej samodyscypliny. Uczniowie są rozliczani z efektów w bardziej wyraźny sposób niż podczas fizycznej obecności w klasie, a możliwość kontaktu z nauczycielem jest mimo wszystko bardziej ograniczona.
Dla uczniów szkoła to nie tylko przestrzeń, w której mogą się uczyć, ale także miejsce spotkań, gdzie nawiązują nowe przyjaźnie i uczą się funkcjonowania w społeczeństwie. W przypadku nauki online jest to niemożliwe do osiągnięcia. E-learning może stać się doskonałą wartością dodatnią do tradycyjnego procesu uczenia się, umożliwiając większą różnorodność jednak optymalne dla osiągnięcia najlepszych wyników byłoby połączenie obu metod edukacyjnych.
Autorka tekstu: Marianna Płatek